در طول حمله قلبی، خونی که به طور معمول قلب را با اکسیژن تغذیه می‌کند، قطع می‌شود و عضله قلب شروع به مردن می‌کند. حملات قلبی، انفارکتوس میوکارد نیز نامیده می‌شود. برخی از افرادی که دچار حمله قلبی می‌شوند علائم هشداردهنده قبلی مانند درد قفسه سینه دارند، درحالی‌که برخی دیگر هیچ علامتی ندارند. سکته قلبی یک اورژانس پزشکی جدی است. اگر فرد علایمی را تجربه می‌کند نشانه حمله قلبی باشد، فوراً باید به پزشک مراجعه کند.
توجه: این مقاله، از نظر پزشکی توسط مجله صورتی‌ها تایید نمی‌شود و اطلاعات مندرج در آن صرفا یک آگهی و پروموشن هستند.
علل سکته قلبی
علت اصلی حملات قلبی بیماری عروق کرونر قلب است. این جایی است که پلاک در شریان‌هایی که خون را به قلب می‌رسانند، ایجاد می‌شود. تجمع کلی پلاک در شریان‌ها به عنوان آترواسکلروز نیز شناخته می‌شود. دو نوع اصلی حمله قلبی وجود دارد.
حملات قلبی نوع اول جایی است که پلاک دیواره داخلی شریان پاره می‌شود و کلسترول و سایر مواد را وارد جریان خون وارد می‌کند. سپس این می‌تواند یک لخته خون تشکیل دهد و شریان را مسدود کند. در حملات قلبی نوع دوم، قلب به اندازه نیاز خون غنی از اکسیژن دریافت نمی‌کند، اما انسداد کامل شریان وجود ندارد. علل دیگر حملات قلبی عبارتند از:
- رگ‌های خونی پاره شده
- اسپاسم عروق خونی
- سوءمصرف مواد مخدر
- هیپوکسی، کمبود اکسیژن در خون
علائم حمله قلبی:
علائم عمومی حمله قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد یا ناراحتی در قفسه سینه
- تنگی نفس
- درد در بازو، شانه یا گردن
- حالت تهوع
- تعریق
- سبکی سر یا سرگیجه
- خستگی
- درد در قسمت بالاتنه
- مشکل در تنفس
افراد ممکن است ترکیبی از علائم حمله قلبی را بدون در نظر گرفتن جنسیت تجربه کنند. با این حال، تفاوت‌های جنسی در ارائه، بیولوژی و نتایج حملات قلبی وجود دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که زنان بیشتر با علائم حمله قلبی مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس مواجه می‌شوند.
با این حال، مردان بیشتر در معرض حمله قلبی ناشی از پارگی پلاک هستند، درحالی‌که زنان بیشتر در معرض خطر بیماری‌های غیر انسدادی عروق کرونر هستند.
سطوح بالاتر استروژن همچنین می‌تواند خطر حمله قلبی را در افراد کاهش دهد. در نتیجه، خطر حمله قلبی بعد از یائسگی در زنان بیشتر از قبل از آن است. با این حال، زنانی که علائم حمله قلبی را تجربه می‌کنند، به دلیل دستورالعمل‌های فعلی علائم مربوط به جنسیت، بیشتر در معرض خطر عدم تشخیص و درمان هستند.
زنان پس از تجربه علائم حمله قلبی، تمایل بیشتری برای تماس با خدمات اورژانس دارند. محققان همچنین دریافتند که زنان در شرایط اضطراری تأخیر بیشتری در دریافت درمان دارند. هرکسی که هر یک از علائم حمله قلبی فوق را تجربه می‌کند باید فوراً با اورژانس تماس بگیرد.
عوامل خطر:
عوامل متعددی می‌تواند فرد را در معرض خطر حمله قلبی قرار دهد. برخی از عوامل را نمی‌توانید تغییر دهید، مانند سن و سابقه خانوادگی. با این حال، می‌توانید تغییرات مربوط به عوامل قابل تغییر را ایجاد کنید. عوامل خطر قابل تغییر که می‌توانید آن را تغییر دهید عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- کلسترول بالا
- چاقی
- عدم ورزش
- رژیم غذایی سرشار از چربی‌های ترانس و اشباع شده
- مصرف بیش از حد الکل
- استرس
- دیابت یا پیش دیابت
- آپنه خواب
- نژاد
- اگر بالای ۶۵ سال سن دارید، خطر حمله قلبی بیشتر از افراد زیر ۶۵ سال است.
- همچنین اگر سابقه خانوادگی بیماری قلبی، فشارخون بالا، چاقی یا دیابت دارید، ممکن است در معرض خطر حمله قلبی باشید.
تشخیص حمله قلبی:
پزشکان معمولاً پس از انجام معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی، حمله قلبی را تشخیص می‌دهند. پزشک احتمالاً یک نوار قلب (ECG) برای بررسی فعالیت الکتریکی قلب و اکوکاردیوگرام انجام خواهد داد. آنها همچنین باید آزمایش خون بگیرند یا آزمایش‌های دیگری را انجام دهند تا ببینند آیا شواهدی از آسیب عضله قلب وجود دارد یا خیر.
آزمایش‌ها و درمان‌ها:
اگر پزشک حمله قلبی را تشخیص دهد، بسته به علت، از آزمایش‌ها و درمان‌های مختلفی استفاده می‌کند. پزشک ممکن است کاتتریزاسیون قلبی را تجویز کند. در این روش پزشکان از طریق یک لوله انعطاف‌پذیر به نام کاتتر را وارد رگ‌های خونی فرد می‌کنند. این به پزشک به فرد اجازه می‌دهد تا مناطقی را که در آن پلاک ایجاد شده است مشاهده کند. آنها همچنین می‌توانند رنگ را به شریان‌های فرد تزریق کنند، برای مشاهده نحوه جریان خون، عکس‌برداری با اشعه ایکس تجویز کنند و هرگونه انسداد را مشاهده کنند. اگر فرد حمله قلبی داشته باشد، پزشک ممکن است یک روش (جراحی یا غیر جراحی) را توصیه کند. روش‌ها می‌توانند درد را تسکین دهند و از بروز حمله قلبی دیگر جلوگیری کنند.
رویه‌های رایج عبارت‌اند از:
آنژیوپلاستی: آنژیوپلاستی با استفاده از بالون یا از بین بردن تجمع پلاک، شریان مسدود شده را باز می‌کند.
استنت: استنت یک لوله مشبک سیمی است که جراحان برای باز نگه‌داشتن آن پس از آنژیوپلاستی آن را در شریان قرار می‌دهند.
جراحی بای پس قلب: در جراحی بای پس، پزشک خون را در اطراف انسداد تغییر مسیر می‌دهد.
جراحی دریچه قلب: در جراحی ترمیم یا تعویض دریچه، جراحان دریچه‌های نشتی را تعمیر یا تعویض می‌کنند تا به پمپاژ قلب کمک کنند.
ضربان ساز: ضربان ساز دستگاهی است که در زیر پوست کاشته می‌شود. می‌تواند به حفظ ریتم طبیعی قلب فرد کمک کند.
پیوند قلب: جراحان ممکن است پیوند قلب را در مواردی توصیه کنند که حمله قلبی باعث مرگ دایمی بافت در بیشتر قلب شود.
پزشک همچنین ممکن است داروهایی را برای درمان حمله قلبی تجویز کند، از جمله:
- آسپرین
- داروهای دیگر برای از بین بردن لخته‌ها
- ضد پلاکت و ضد انعقاد که به عنوان رقیق‌کننده خون شناخته می‌شود
- مسکن‌ها
- نیتروگلیسیرین
- داروی فشارخون
- مسدود کننده‌های بتا
از آنجایی که حملات قلبی اغلب غیرمنتظره هستند، پزشک اورژانس معمولاً اولین کسی است که آنها را درمان می‌کند. پس از اینکه فرد در وضعیت پایدار قرار گرفت، باید به متخصص قلب باید مراجعه کند.
درمان‌های جایگزین:
درمان‌های جایگزین و تغییر سبک زندگی می‌تواند سلامت قلب را بهبود بخشد و خطر حمله قلبی را کاهش دهد. رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی و سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامتی برای حفظ سلامت قلب ضروری است.
عوارض سکته قلبی:
حملات قلبی می‌تواند منجر به عوارض مختلفی شود. هنگامی که حمله قلبی رخ می‌دهد، می‌تواند در ریتم طبیعی قلب فرد اختلال ایجاد کند و به طور بالقوه آن را به طور کامل متوقف کند. این ریتم‌های غیرطبیعی به عنوان آریتمی شناخته می‌شوند. قلب فرد در طول حمله قلبی خون دریافت نمی‌کند، در این فرایند برخی از بافت‌ها ممکن است بمیرند
این می‌تواند قلب را ضعیف کند و بعداً باعث ایجاد شرایط تهدیدکننده زندگی مانند نارسایی قلبی شود. حملات قلبی همچنین می‌تواند بر روی دریچه‌های قلب فرد تأثیر بگذارد و باعث نشت آن شود. مدت زمانی که برای دریافت درمان نیاز است و ناحیه آسیب‌دیده، تأثیرات بلندمدت آن را بر قلب فرد را تعیین می‌کند.