فیلم سینمایی اینجا بدون من به کارگردانی بهرام توکلی محصول سال ۱۳۸۹ میباشد و یکی از بهترین فیلمهای دهه اخیر سینمای ایران است. در این بخش چند جمله از دیالوگ های اینجا بدون من را مشاهده میکنید.
دیالوگهای فیلم اینجا بدون من
این فیلم با هنرنمایی بیچون و چرای ۴ بازیگر خوب ایران پر از دیالوگها و صحنههای تاثیر گذار و قابل تامل میباشد. فاطمه معتمدآریا، صابر ابر، نگار جواهریان و پارسا پیروزفر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
صورتیها: فیلم داستان خانوادهای ست متشکل از مادر (فاطمه معتمد آریا) و دو فرزندش، احسان (صابر ابر) و یلدا (نگار جواهریان) که در آرزوی دستیابی به رویاهای خود هستند و امیدوارانه تحولی را انتظار میکشند. یلدا معلول است و تمام دغدغه مادر تامین آینده اوست. ورود رضا دوست احسان با بازی (پارسا پیروزفر) زندگی آنان را دستخوش تغییراتی میکند.
در ادامه سکانسی زیبا از این فیلم را مشاهده میکنید. به نظر بنده این سکانس، بهترین سکانس این فیلم با بازی زیبای صابر ابر میباشد.
دیالوگ های اینجا بدون من
۱- صابر ابر: آدم بمیره بهتر از اینه که خل باشه ولی فکر کنه سالمه!
۲- کسایی که پشت سر هم یه فیلم رو دوبار تماشا میکنن به نظر آدم های عجیبی میان… اما این احساسیه که نمیشه به همه توضیحش داد… وقتی هنوز شخصیت های یه فیلم تو ذهنت زنده ان و دارن نفس میکشن، می تونی روی پرده به چشم هاشون خیره بشی… میتونی باهاشون حرف بزنی… میتونی سرنوشتشون رو تغییر بدی… این طوری میتونی واقعیت رو به شکل خواب و رویا بازسازی کنی… می تونی توی صندلی سینما فرو بری… لحظه ای که چراغ ها خاموش میشه، معجزه اتفاق می افته… درست تو لحظه ای که حس می کنی هیچ راهی برای فرار باقی نمونده. مهم فقط اینه که با همه توانت ادامه بدی… همه چی درست از همین جا شروع میشه.
۳- میدونی از شر این همه مشکل چه جوری میشه خلاص می شیم مامان ؟ یه شب، یه شام درست و حسابی بپزی بخوریم، بعد سر فرصت تمام درزهای درب و پنجره ها رو بگیریم، یکیمون شیر گازو باز کنه، بریم بخوابیم، صبح نشده تمام مشکلاتمون پریده!
۴- رضا: اتفاقا تو با همهی دخترایی که من میشناسم فرق داری؟ یلدا: تو خیلی دختر میشناسی؟!
فیلمی از دیالوگ های اینجا بدون من

من که ندیدمش و نمیدونم چطوره !!
خوبه ؟؟
آره عزیزم من دیدمش خییییلی قشنگه مخصوصا بازی نگار جواهریان .
درود با انتخاب بی نظیرتون.من این فیلم حداقل در ماه دوبار میبینم و هربار مطلب تازه ای و درک میکنم.نقاط قوت این فیلم به چن عامل بستگی داشته نخست دیالوگها و فیلمنامه قوی داستان است که برگرفته از نمایشنامه زیبای باغ وحش شیشه ای اثر ترسی ویلیامز است که نویسنده با مهارت خاص آنرا تبدیل به فیلمنامه کرده.دوم بازی گرفتن از ستاره های محبوب سینمای ایران است که بازی زیبای آنها در جایجای فیلم دیده میشود و مورد دیگر همزاد پنداری و جا گرفتن شخصیتهای فیلم در ذهن بیننده است.شخصیتها انسانهایی بسیار معمولی با مشکلاتی از جنس مشکلات خود ما.حتی مکان زندگی و محل کار و روابط و صحبتهایشان را نا هر روز میبینیم میشنویم لمس میکنیم و با آنها زندگی میکنیم.شاید نزدیک بودن نوع آدمهای فیلم با مردم ما مهمترین امتیاز فیلم است تا ما با آن ارتباط نزدیک بگیریم.
این فیلم یکی از بهترین فیلم هاییه که توی عمرم دیدم…
واقعا محشره ممنونم ک این سکانس رو گذاشتید