درس‌هایی که باید از قیام عاشورا آموخت

با سلام خدمت کاربران و همراهان مجله صورتی‌ها،در این بخش با مقاله “درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت” خدمت شما هستیم.

درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت

اما وقتی به وقایع روز عاشورا با دقت و تفکر نگاه می‎کنیم متوجه می‌شویم این روز سراسر درس زندگی و انسانیت و دیانت است و معلم آن حسن بن علی (ع) می‌باشد. اما اگر با احساس به این واقعه نگاه می‌کنیم نتیجه‌اش می‌شود طبل و دهل‌هایی که شب‌ها صدایش به گوش می‌رسد نتیجه‌اش می‌شود دسته‌های عزاداری نامتعارف و مداحی‌های غیر قابل هضم نتیجه‌اش می‌شود ریخت و پاش‌هایی که با نام نذری و با نیت ریا انجام می‌شود و حتی به دست مستحق حقیقی نمی‌رسد که تمام این موضوعات نه به درد سرور و سالار شهیدان می‌خورد و نه به درد خود.

اما خداوند متعال نعمتی به انسان عطا کرده به نام عقل، اگر با تفکر به اتفاق عاشورا نگاه کنیم مفهوم زندگی هدفدار را مشاهده می‌کنیم که نه تنها مسلمانان بلکه غیر مسلمان را تحت و شعاع خود قرار می‌دهد. اگر چه روز عاشورا در یک زمان و مکان خاصی اتفاق افتاده است، اما درس‌های آن مختص زمان و مکان خاص و محدودی نیست.

یک نکته در مورد نذری‌هایی که در جامعه کنونی رواج است به نام مقدس امام حسین(ع) است، نذری اصلا اشکالی ندارد و اما می‌تواند به شکل بهتری این نذرها انجام شود تا حداقل به دست نیازمند واقعی برسد.انسان معمولا نذرهایی می‌کند و بیشتر به صورت مشروط است به زبان ساده، نذر می‌کند که اگر بیمارم معالجه شد، فرزندم در دانشگاه قبول شد، به فلان خواسته‌ام رسیدم تا این کار را بکنم.

اکثر کارهایی که به عنوان نذر انجام می‌شود تماما در پختن غذا و یا چیزهایی که مربوط به خوردن و نوشیدن است، خلاصه می‌شود. باز هم اشکالی ندارد، اما واقعا این حجم از غذای نذری واقعا نیاز است؟ اگر غذایی هم به عنوان نذری پخش می‌شود باید به دست مردم گرسنه و مستحق برسد آن هم در عصری که مردم تا حدی گرسنه نیستند این از نوع نذری برای زمانی بود که مردم گرسنه بوده و نذری در ای اطعام خلاصه می‌شد اما در زمان حال با افزایش رفاه عمومی مردم، باید در روال نذری نیز تغییراتی اتفاق بیافتد. برای مثال اینگونه نذر کنیم که برای رفع بلا و رسیدن به خواسته و یا هر نوع نذری که میان خود و خداوند خود داریم،یک ماه دروغ نگوییم،یک ماه عصبانی نشویم، یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم، یک ماه وجدان کاری داشته باشیم، یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم.

درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت

و یا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی چیزی را ببخشیم، یک نیسان آسفالت برای بهبود وضعیت کوچه‌های پایین شهر برای افزایش وضعیت رفت و آمد مردم آن محله نذر کنیم.یک ماه قوانین راهنمایی و رانندگی را درست رعایت کنیم،یک ماه اسراف نکنیم، صدجلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم، ده جفت کفش به کودکان بی‌بضاعت بدهیم،صد عدد سطل زباله بگیریم و در خیابان‌ها بگذاریم، هزینه ویزیت ده بیمار، هزینه داروی ده بیمار، صندلی های شکسته مدرسه،جهیزیه یک دختر بی‌بضاعت و دم بخت، آزاد کردن یک یا چند زندانی و برگردان به آغوش خانواده و از قبیل چنین خدماتی برای رسیدن به جامعه‌ای که امام حسین علیه‌السلام برای آن تلاش می‌کرد.

خوشا به حال کسی که هم زنجیر می‌زند و هم زنجیری از پای گرفتاری باز می‌کند.

از میان درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت مانند، فداکارای و ایثار، صبر و استقامت، توکل به خدا، شجاعت، تعهد و مسئولیت پذیری، صداقت و وفاداری، قاطعیت در هدف و جنگیدن برای رسیدن، دفاع از دین و آموزه‌های دینی مانند نماز، ایستادگی در برابر طاغوت، زور و ظلم، اخلاص و دوری از ریا و تزویر و … در این مقال به معرفی ۳ درس از درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت بسنده می‌کنیم.

 

درس ستم‌ستیزی

از درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت اولین درس، درس مقابله با ظلم و ستم و ستمگران و حاکمان بی عدالت بود.این روز به ما نشان می‌دهد کسی که اسم خود را انسان گذاشته است نباید در برابر ظلم و ستم و حق خوری سکوت کند چه این ظلم در حق خودش باشد و چه در حق شخص دیگری، انسان نباید در برابر ظلم و درد هم نوع خود سکوت کند و بی تفاوت باشد.امام حسین علیه‌السلام در سخنانی در برابر سپاهیان حر با نقل قول از حضرت رسول فرموند: اگر کسی حاکم ستمگری را ببیند که حلال خدا را حرام می‌کند، عهد و پیمان الهی را می‌شکند و با سنت رسول خدا مخالف است و با بندگان خدا به ستم و بیدادگری رفتار می‌کند، پس با گفتار و کردار در برابرش نایستد بر خداست که این فرد را نیز با همان حاکم ستمکار محشور کند.

پس انسان همواره باید مبارزه و ایستادگی در برابر ظلم را سرلوحه زندگی خود قرار دهد. و از درد هم نوع خود برنجد و برای بهبود اوضاع او بی تفاوت نباشد.

درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت ، درس عزت

دومین درس از  درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت، برای مسلمان و غیر مسلمان این است که انسان همیشه عزیز بوده و هیچگاه نباید تن به ذلت دهد. انسانی که ذلت را پذیرفته و با خواری زندگی می‌کند نباید اسم خود را انسان بگذارد.تعریف ذلت در نظر هرکس متفاوت است اما کار و سخنانی که غرور و بزرگی انسان را زیر پا بگذارد نامش قطعا خواری است البته باید توجه کرد که غرور بیش از اندازه به حدی که بندگی و انسانیت را از او بگیرد بدون شک درست نیست.امام حسین علیه‌السلام فرموده است: هر یک از دو نفری که میان آن ها نزاعی واقع شود و یکی از آن دو رضایت دیگری را بجوید، سبقت گیرنده اهل بهشت خواهد بود.

پس باید توجه کرد که در عین حال که انسان باید زندگی عزتمندانه ای داشته باشد گذشتن و عذرخواهی در هنگام اختلاف با هم نوع نیز به شدت سفارش شده و این کار او را بیشتر عزیز خواهد کرد.پس غرور و عزت را با تکبر اشتباه نگیریم.

در این مقوله خواری یعنی قبول کردن ننگ، به طوری علی بن حسین (ع) فرموده است: مرگ از پذیرش ننگ بهتر و ننگ از ورود در آتش سزاوارتر است.

آن بزرگوار در جای دیگری می‌فرماید: به خدا سوگند همانند افراد فرومایه تسلیم شما نمی‌شوم و مانند بردگان نیز فرار نمی‌کنم.

این سخنان و قیام امام حسین(ع) این درس را برای همه انسان‌ها دارد که آدمی باید در تمام مراحل زندگی خود عزت خود را حفظ کند و نباید تن به خواری و ننگ بدهد.

اخلاص و دوری از ریا

اخلاص سیدالشهدا علیه السلام و یاران آن حضرت، مهم‏ترین عامل جاودانگی قیام حسینی است. از زمانی که حضرت از مدینه حرکت کرد، تا مکه و سپس کربلا، بسیار کسان مدعی با ایشان همراه شدند و به ظاهر خود را حسینی نشان دادند، ولی هیچ‏کدام بر حرف خود نایستادند و در نهایت، سرور شهیدان را تنها رها کردند. در روز عاشورا و صحنه نبرد کربلا نیز، تنها خون بود و شمشیر و زخم و درد و شهادت، و از مدال و پول و امتیازهای اجتماعی و مقام‏‌های دنیوی خبری نبود. از این رو، ماندگان و مقاومان، تنها با نیروی اخلاص به جهاد در راه حضرت دوست ادامه می‏‌دادند و یکی یکی شربت شهادت می‏نوشیدند.

امیدوارم مقاله “درس‌هایی که باید از عاشورا آموخت” مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.

در ادامه سکانسی از سریال مختارنامه را مشاهده می‌کنید که سخنان مختار قبل از رفتن به جنگ با دشمنان و قاتلان حق را به تصویر کشیده است.

دیالوگ تزویر از زبان مختار